Γιατί όχι κι εγω?

Πάντα αναρωτιόμουν αν θα είχα πράγματα να γράψω σε ένα ιστολόγιο. Αν όλες αυτές οι σκέψεις που πλημμυρίζουν το νου μου καθημερινά θα ήταν εφικτό να γίνουν γραπτός λόγος.
Θα το κάνω λοιπόν. Λίγο σαν πείραμα, λίγο σαν κάθαρση. Το πιθανότερο βέβαια ειναι μόνη μου να τα γράφω και μόνη μου να τα διαβάζω.
Δεν πειράζει. Ας είναι τα λόγια μου έπεα πτερόεντα, πλίνθοι κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι στο διαδίκτυο, προς προσωπικήν τέρψιν ...